Paarap ka pa sa akin...


Ma-joke talaga ang buhay

Inlove ako dati sa kanya,

Pero ngayo'y hindi na

Paano ko ba bibigyan ng buhay,

Ang puso kung walang kulay


Halakhak ng sawi

Ang bawat tunog ng sandali

Mga ulap ay pagawi

Sa tuwing ako'y nasasawi,

Sa Pag-ibig, ayoko ng muli


Para kang rosas

Sa karagata'y parang perlas

Ngiti mo'y liwanag sa puso

Mga mata'y 'sing kinang ng ginto

Nagliliwanag sa buhay ko


Ngunit anong nangyari...

Puso'y nawagli

Nang mga sandaling kinang mo'y nabali

Tumawa ako ng malakas

Mukha mo'y walang kasing malas


Baliw talaga ako o torpe

Mapangkutya ang sarili

Dun ko lang nalaman, 'di kita mahal

'Sensya na, puso'y di bukal,

Sayong pagmamahal


Hahahahaha

Ako'y nakakatawa

Sayang lang ang sandaling nawala

Kung sinubukan kong mahalin ka

Di sana totoo na...


Comments

  1. MOntz4:26 PM

    PAsensya na po kayo sa akin...walang kuwentang mga tula ito.../....

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Bakit nga ba ako nag-I.C.T.?????

Sa lahat ng pagkakataong ang pinag-uusapan ay tungkol sa pag-aaral lagi ko na lang na-e-encounter ang isa sa tanong na sobrang kong iniiwasan,"BAKIT I.T. ANG KINUHA MO?" Sa tuwing natatanong ito ng mga kaibigan ko, kapamilya at kung sino-sino pa ay palagi na lang tumitigil ang utak ko at at para bang ayaw sagutin ang katanungang yun. Ano bang paki-alam nila sa course ko at sino ba sila para kuwestiyunin ang napili kong kurso. Masyado akong paranoid sa kuwestiyun na to na kong di ko pipigilan ang sarili ko ay puro sugat na ang mukha ng nagtatanong. By the way, bakit nga ba ako nag-I.T.? Sa aking pagkakaalam sa aking sarili at isipan, kinuha ko ang kursong ito dahil....mmmmmm....sa totoo lang kasi di ko rin talaga alam...basta naramdaman ko na lang na may nag-lead sa akin na force at yun kinuha ko na sya...Baka isipin niyo namang di ko na pinag-isipan actually oo, di nga ,kasi naman masyado akong tuliro that time. Kung formality lang naman ang pinag-uusapan at kung naitat...
Read more

matthew 6:25-34

25"Therefore I tell you, do not worry about your life, what you will eat or drink; or about your body, what you will wear. Is not life more important than food, and the body more important than clothes? 26Look at the birds of the air; they do not sow or reap or store away in barns, and yet your heavenly Father feeds them. Are you not much more valuable than they? 27Who of you by worrying can add a single hour to his life? 28"And why do you worry about clothes? See how the lilies of the field grow. They do not labor or spin. 29Yet I tell you that not even Solomon in all his splendor was dressed like one of these. 30If that is how God clothes the grass of the field, which is here today and tomorrow is thrown into the fire, will he not much more clothe you, O you of little faith? 31So do not worry, saying, 'What shall we eat?' or 'What shall we drink?' or 'What shall we wear?' 32For the pagans run after all these things, and your heavenly Father knows th...
Read more