Kailangan ko ng Ilaw!

Sabay ng pagbalot ng gabi, sarili’y unti-unting kinain ng dilim na nagmumula sa kaiwalan. Unti-unti nitong binabalot ng dilim ang bawat liwanag na pumapaibalot dito. Tumingin ako sa salimin upang mabanaag kung ano ang dapat gawin, ngunit isang dragon ang biglang nagpakita at kinain ako sa dilim na aking nagawa. Sumigaw ako ng pabulyaw upang ang dragon ay pumiglas, ngunit parang wala siyang narinig. Bagkus mas lalo ako nitong binalot ng dilim.

Ngayon, ako’y nasa hangin, papunta rito; papunta roon. Di alam kung ano ang dapat gawin. “Oh, hangin ‘san mo ako dadalhin, pakiusap ko lang wag sa dilim.” Ako ngayo’y patungo sa paroon, paroong di alam kung saan. Sana sa dulo nito liwanag ang siyang mabatid. Upang sarili’y makabalik sa liwanag na dati’y sa aki’y bumabatid.

Liwanag ang siyang nais makamit, dilim ko’y nais mawaglit. “Oh, liwanag ‘kaw ang siyang maghari nawa’y sa buhay kong pawaglit. Huwag mong hayaang ako’y balutin ng dilim na nagmumula sa kaiwalan. Pakiusap ko lang tulungan mo ang puso kong binabalot ng dilim, ang isipan kong puro dilim at ang sarili kong nasa dilim.” Alam kong di pa huli ang lahat, alam kong mapapagtagumpayan ko ang dilim na siyang sumusira sa aking sariling ilaw.

Ilaw! Ilaw! Ilaw! Kailangan ko ng ilaw! Ilaw na siyang liliwanag sa dilim na aking tinatahak. Kailangan ko ng ilaw! “Oh Panginoon, bigyan mo ako ng ilaw, liwangan mo ang aking buhay, upang dilim na nasa sarili ay kuminang at hayaan mo itong magliwanag sa mga binabalot ng dilim.”

Gawin mo akong ilaw sa dilim.

Huh…..huh……huh……huh…….luha’y bumuhos…….

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Bakit nga ba ako nag-I.C.T.?????

Sa lahat ng pagkakataong ang pinag-uusapan ay tungkol sa pag-aaral lagi ko na lang na-e-encounter ang isa sa tanong na sobrang kong iniiwasan,"BAKIT I.T. ANG KINUHA MO?" Sa tuwing natatanong ito ng mga kaibigan ko, kapamilya at kung sino-sino pa ay palagi na lang tumitigil ang utak ko at at para bang ayaw sagutin ang katanungang yun. Ano bang paki-alam nila sa course ko at sino ba sila para kuwestiyunin ang napili kong kurso. Masyado akong paranoid sa kuwestiyun na to na kong di ko pipigilan ang sarili ko ay puro sugat na ang mukha ng nagtatanong. By the way, bakit nga ba ako nag-I.T.? Sa aking pagkakaalam sa aking sarili at isipan, kinuha ko ang kursong ito dahil....mmmmmm....sa totoo lang kasi di ko rin talaga alam...basta naramdaman ko na lang na may nag-lead sa akin na force at yun kinuha ko na sya...Baka isipin niyo namang di ko na pinag-isipan actually oo, di nga ,kasi naman masyado akong tuliro that time. Kung formality lang naman ang pinag-uusapan at kung naitat...
Read more

Paarap ka pa sa akin...

Ma-joke talaga ang buhay Inlove ako dati sa kanya, Pero ngayo'y hindi na Paano ko ba bibigyan ng buhay, Ang puso kung walang kulay Halakhak ng sawi Ang bawat tunog ng sandali Mga ulap ay pagawi Sa tuwing ako'y nasasawi, Sa Pag-ibig, ayoko ng muli Para kang rosas Sa karagata'y parang perlas Ngiti mo'y liwanag sa puso Mga mata'y 'sing kinang ng ginto Nagliliwanag sa buhay ko Ngunit anong nangyari... Puso'y nawagli Nang mga sandaling kinang mo'y nabali Tumawa ako ng malakas Mukha mo'y walang kasing malas Baliw talaga ako o torpe Mapangkutya ang sarili Dun ko lang nalaman, 'di kita mahal 'Sensya na, puso'y di bukal, Sayong pagmamahal Hahahahaha Ako'y nakakatawa Sayang lang ang sandaling nawala Kung sinubukan kong mahalin ka Di sana totoo na...
Read more

matthew 6:25-34

25"Therefore I tell you, do not worry about your life, what you will eat or drink; or about your body, what you will wear. Is not life more important than food, and the body more important than clothes? 26Look at the birds of the air; they do not sow or reap or store away in barns, and yet your heavenly Father feeds them. Are you not much more valuable than they? 27Who of you by worrying can add a single hour to his life? 28"And why do you worry about clothes? See how the lilies of the field grow. They do not labor or spin. 29Yet I tell you that not even Solomon in all his splendor was dressed like one of these. 30If that is how God clothes the grass of the field, which is here today and tomorrow is thrown into the fire, will he not much more clothe you, O you of little faith? 31So do not worry, saying, 'What shall we eat?' or 'What shall we drink?' or 'What shall we wear?' 32For the pagans run after all these things, and your heavenly Father knows th...
Read more